International Poland

Zmiany w safe harbour

Podatniku sprawdź czy jesteś zwolniony z obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych na podstawie safe harbour.

Z początkiem 2022 roku zostały wprowadzone nowe przepisy w zakresie cen transferowych, które będą mieć zastosowanie podczas weryfikacji obowiązku dokumentacyjnego za rok 2022.

Podatnicy spełniający określone w ustawie warunki mogą skorzystać z uproszczeń w odniesieniu do usług o niskiej wartości dodanej (art. 11f ust. 1 CIT) oraz niektórych transakcji finansowych – pożyczek, kredytów i emisji obligacji (art. 11g ust. 1 CIT).

Zmiany w safe harbour

Safe harbour to mechanizm chroniący podatnika przed zakwestionowaniem ceny transferowej przez organ podatkowy. Oznacza to, że cena ustalona w ramach transakcji safe harbour jest ceną rynkową. W konsekwencji chroni podatnika przed ewentualnymi sankcjami. Ponadto, od 2019 roku, zastosowanie przepisów safe harbour zwalniało podatników z obowiązku przygotowania analizy porównawczej lub analizy zgodności do transakcji za rok podatkowy. Polski Ład wprowadził jednakże jeszcze większe udogodnienie w tym zakresie. W przypadku gdy dana transakcja spełnia przesłanki wynikające z przepisu art. 11f ust. 1 CIT (w przypadku transakcji usługowej) lub  art. 11g ust. 1 CIT (w przypadku transakcji finansowych) to jest ona zwolniona z obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych. Na marginesie warto wskazać, że  nie uwzględnia się wartości transakcji kontrolowanych, które są zwolnione z obowiązku dokumentacyjnego (m.in. na podstawie safe harbour), podczas określania wartości transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym. W tym roku pierwszy raz będzie możliwość skorzystania ze zwolnienia dla dokumentacji sporządzanych za 2022 rok.

Transakcje usługowe

Safe harbour w zakresie transakcji usługowych dotyczy usług o niskiej wartości dodanej, wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy CIT, przykładowo usługi IT, prawne, księgowe. W celu zastosowania powyższego mechanizmu usługi te muszą spełnić następujące warunki:

  • mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy,
  • nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych,
  • odznaczają się wartościami świadczonymi przez usługodawcę na rzecz podmiotów niepowiązanych nieprzekraczających 2% wartości tych usług świadczonych na rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych,
  • nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem odprzedaży usług nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu powiązanego (refakturowanie). W tym miejscu należy wskazać, że przepisy Polskiego Ładu wprowadziły dodatkowe zwolnienie, na podstawie którego możliwe jest zwolnienie z obowiązków dokumentacyjnych dla transakcji refaktur (po spełnieniu kilku warunków takich jak brak związku z inną transakcją kontrolowaną, rozliczenie niezwłoczne, brak marży/narzutu).

Dodatkowo, usługi niskiej wartości dodanej powinny spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • narzut na kosztach tych usług został ustalony przy wykorzystaniu metody koszt plus lub marży transakcyjnej netto i wynosi nie więcej niż 5% kosztów w przypadku nabycia usług lub nie mniej niż 5% kosztów w przypadku świadczenia usług,
  • usługodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
  • usługobiorca posiada kalkulację obejmującą następujące informacje:
    • rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w kalkulacji,
    • sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z usług,
    • opis transakcji, w tym analizę funkcji, aktywów i ryzyka. Warunek ten został wprowadzony na początku 2022 roku.

Transakcje finansowe

Z kolei w zakresie transakcji finansowych rozwiązanie Safe harbour można zastosować do wybranych transakcji finansowych, a mianowicie pożyczek, kredytów lub emisji obligacji. W przypadku transakcji pożyczkowych warunkami zastosowania mechanizmu safe harbour są:

  • oprocentowanie transakcji finansowej w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy jest ustalane na podstawie rodzaju bazowej stopy procentowej i marży, określonych w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej umowy. Wraz ze zmianami doprecyzowano znaczenie terminu „dzień zawarcia umowy”. Za dzień ten uważa się również dzień zmiany umowy, jeżeli dotyczy oprocentowania,
  • nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki, w tym prowizji lub premii,
  • pożyczka została udzielona na okres nie dłuższy niż pięć lat,
  • w trakcie roku podatkowego łączny poziom zobowiązań albo należności podmiotu powiązanego z tytułu kapitału pożyczek z podmiotami powiązanymi, liczony odrębnie dla udzielonych oraz zaciągniętych pożyczek, wynosi nie więcej niż 20  mln zł lub równowartość tej kwoty,
  • pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Obwieszczenie Ministra Finansów w sprawie rodzaju bazowej stopy procentowej i marży

Zgodnie z delegacją zawartą w art. 23s ust. 4 Ustawy o PIT oraz art. 11g ust. 4 Ustawy o CIT Ministra Finansów dnia 20 grudnia 2022 r. wydał nowe obwieszczenie w sprawie ogłoszenia rodzaju bazowej stopy procentowej i marży dla potrzeb cen transferowych, które umożliwiają zastosowanie uproszczenia safe harbour dla transakcji finansowych.

Rodzaje bazy stopy procentowej dla poszczególnych walut w 2023 roku

W 2022 roku na polski rynek finansowy wprowadzono nowy wskaźnik referencyjny – WIRON. Od grudnia 2022 roku może być stosowany w nowych instrumentach finansowych a od 2023 roku jest on w pełni dostępny i możliwy do stosowania na rynku finansowym. W 2025 roku WIRON ostatecznie ma zastąpić obecnie wykorzystywany wskaźnik – WIBOR. Z uwagi na powyższe Ministerstwo Finansów wprowadziło zmiany w bazie stóp procentowych dla pożyczek wyrażonych w złotych. Od 1 stycznia równolegle obowiązuje WIBOR 3M oraz WIRON 3M.

Pozostałe rodzaje bazowych stóp procentowych dla poszczególnych walut nie uległy zmianie w porównaniu do ubiegłego roku. Oznacza to, że w przypadku waluty euro stosuje się wskaźnik EURIBOR 3M, dla franka szwajcarskiego SARON 3 months Compound Rate, dla dolara amerykańskiego 90-day Average SOFR, natomiast dla funta brytyjskiego SONIA 3M Compound Rate. Dodatkowo dla umów zawartych przed dniem 1 stycznia 2022 r., dopuszczono dalsze stosowanie bazowej stopy procentowej opartej o wycofywane już z rynku finansowego wskaźniki LIBOR USD 3M dla dolara amerykańskiego i LIBOR GBP 3M dla funta brytyjskiego.

Zmiany w wysokościach marż w porównaniu do 2022 roku

Obwieszczenie Ministra Finansów zmieniło również poziom marż dla pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy. Marża dla pożyczkobiorcy dla umów zawieranych w 2023 roku wynosi maksymalnie 2,9% (w 2022 roku marża ta wynosiła maksymalnie 2,8%). Z kolei marża pożyczkodawcy zmieniła się aż o 0,4 punkty procentowe w porównaniu do lat wcześniejszych. W 2023 roku wynosi ona minimum 2,4%.

 

Skontaktuj się z nami

   
 

Aleksandra Scąber-Ziemianin
Młodszy Konsultant
Departament cen transferowych

e-mail: aleksandra.scaber@uhy-pl.com