Rok 2022 był rokiem pełnym wyzwań dla podatników, którzy musieli mierzyć się z rewolucyjnymi zmianami wprowadzonymi przez Polski Ład. Jednym z najbardziej problematycznych zagadnień było obliczanie zaliczek na podatek PIT w taki sposób, aby pracownicy znacząco nie stracili na Polskim Ładzie. W rezultacie, do czerwca płatnicy byli zobligowani do przeliczenia wynagrodzeń jednocześnie według przepisów obowiązujących w 2022 roku oraz według zasad z 2021 i wyboru najkorzystniejszej opcji dla pracownika. Od lipca ten obowiązek przestał już istnieć, jednakże płatnicy wciąż obliczali wynagrodzenie według obowiązujących oraz poprzednich przepisów, w celu prawidłowego ustalenia składki zdrowotnej. Należy zauważyć, że przepis ten nie został uchylony z końcem 2022 roku, co obliguje płatników do podwójnego obliczania zaliczek również w 2023 roku.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, jeżeli składka zdrowotna ustalona według obowiązujących przepisów jest wyższa od zaliczki na podatek obliczonej na podstawie ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym na 31 grudnia 2021 r, to jej wysokość powinna zostać obniżona do tej kwoty. W rezultacie płatnik powinien porównać 9 proc. składkę zdrowotną do kwoty zaliczki na PIT, którą naliczyłby od dochodów pracownika bądź zleceniobiorcy według zasad z 2021 r.

W przypadku osób zwolnionych z podatku PIT (osoby do 26 roku życia, seniorzy, rodzice co najmniej czwórki dzieci) płatnicy obliczają składkę zdrowotną, a następnie mają możliwość obniżenia jej jedynie do kwoty zaliczki, która obowiązywałby w 2021 roku. Brak zastosowania przepisów o zaliczkach z 2021 roku doprowadzi do powstania zaległości wobec ZUS z powodu zaniżenia składki zdrowotnej.

Kinga Burgiel
Młodszy konsultant podatkowy

e-mail: kinga.burgiel@uhy-pl.com