Od 14 marca 2024 r. zaczęły obowiązywać znowelizowane art. 178 oraz art. 178a kodeksu karnego, na podstawie których pijanemu kierowcy grozi konfiskata samochodu. Sąd będzie zasadniczo zobowiązany do orzeczenia przepadku auta, w razie prowadzenia pojazdu mechanicznego znajdując się w stanie nietrzeźwości, jeśli zawartość alkoholu w organizmie kierowcy wyniesie co najmniej 1,5 promila lub 0,75 mg/dm sześc. w wydychanym powietrzu. W sytuacji gdy kierowca spowoduje wypadek będąc pod wpływem alkoholu, zawartość alkoholu w organizmie kierowcy skutkująca przepadkiem auta będzie musiała wynieść co najmniej 1 promil lub 0,5 mg/dm sześc. w wydychanym powietrzu.

W przypadku samochodów w leasingu zastosowanie znajdzie art. 44b § 2 kodeksu karnego, który stanowi, że jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa pojazd nie stanowił wyłącznej własności sprawcy, orzeka się przepadek równowartości pojazdu. Zarówno w przypadku leasingu operacyjnego jak i finansowego właścicielem auta jest firma leasingowa, więc przepadek pojazdu w tym zakresie nie grozi. Leasingobiorca będzie jednak musiał ponieść koszty przepadku równowartości pojazdu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 15 ustawy o PIT oraz art. 16 ust. 1 pkt. 15 ustawy o CIT, a także poglądów doktryny, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, wobec czego skazany kierowca nie będzie mogło odliczyć od przepadku podatku VAT.

W związku z powyższym doktryna wskazuje na następujące konsekwencje w funkcjonowaniu na płaszczyźnie relacji między firmą leasingową a leasingobiorcą:

→ jazda pod wpływem alkoholu może zostać uznana za rażące naruszenie warunków umowy, co może być podstawą do zerwania umowy z winy leasingobiorcy. Ewentualna kara, którą leasingobiorca z tego tytułu zapłaci, nie będzie dla niego kosztem uzyskania przychodu;

→ w razie utraty przez kierowcę prawa jazdy w wyniku przestępstwa, organy podatkowe mogą kwestionować zaliczanie opłacanych wciąż rat leasingu do kosztów uzyskania przychodu, gdyż w takiej sytuacji koszty leasingu nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli przedsiębiorca nie ma uprawnień do korzystania z leasingowanego samochodu i w związku z tym z niego nie korzysta, to nie wykorzystuje go do prowadzonej działalności gospodarczej.