Art. 152 § 1 i § 2 Kodeksu pracy wskazują odpowiednio, iż pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego oraz że pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu. Przysługujący w danym roku urlop – jeśli nie został wykorzystany przez pracownika – musi zostać udzielony pracownikowi przez pracodawcę do 30 września następnego roku kalendarzowego.

Marta Putek, Starszy konsultant w UHY ECA, wskazuje w swym artykule na zakłócenie zasady współmierności przychodów i kosztów. Zakłócenie to wynika z faktu, iż jednostka generuje przychód z tytułu wykonywania pracy w okresie, w jakim nie wykorzystał on przysługującego urlopu. Jednocześnie koszt wynikający z zatrudnienia tego pracownika zostanie poniesiony do 30 września kolejnego roku. Zgodnie z autorką pracodawca powinien ujmować koszty niewykorzystanych urlopów w roku, którego te urlopy dotyczyły. Jednak należy pamiętać, iż tworzenie rezerw z tego tytułu nie jest obowiązkowe, na przykład w sytuacji braku istotnych wahań wysokości wynagrodzeń.

Autorka przedstawia w swym artykule jak należy ująć w księgach rezerwy na przyszłe świadczenia na rzecz pracowników, przywołując m.in. pkt. 2. 3 KSR nr 6 oraz art. 172 Kodeksu pracy.

 

Kiedy tworzyć rezerwy na niewykorzystane urlopy – Marta Putek